To Tai Chi Chuan είναι μία Κινεζική πολεμική τέχνη η οποία αποτελεί ενσάρκωση θεμελιωδών εννοιών της κινεζικής φιλοσοφίας και της παραδοσιακής ιατρικής.
Η μυθική καταγωγή του έλκεται από τον ταοϊστή μοναχό Zang San Feng ο οποίος έζησε στο όρος Wu Dang την περίοδο της δυναστείας των Song. Λέγεται ότι εμπνεύστηκε την τέχνη του Tai Chi Chuan παρατηρώντας την μάχη ανάμεσα σε ένα φίδι και έναν γερανό.
Παρόλα αυτά Ιστορικά ο όρος Tai Chi Chuan εμφανίζεται σε γραπτά κείμενα στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, ενώ ιδρυτής της τέχνης θεωρείται ο στρατιωτικός ακόλουθος Chen Wang Ding ο οποίος ανέπτυξε το Tai Chi Chuan αφού αποσύρθηκε από τον στρατό και εγκαταστάθηκε στο χωρίο Chen Jiao Gou στα μέσα του δέκατου έβδομου αιώνα. Η τέχνη αρχικά διαδόθηκε μέσα στον οικογενειακό κύκλο του Chen Wang Ting μέχρι την εποχή που ένας απόγονός του, ο Chen Chang Xing (1771-1853) δέχθηκε ως μαθητή του τον Yang Lu Chan (1799-1872) ο οποίος δεν σχετίζονταν με την οικογένεια Chen. Ο Yang Lu Chan ύστερα από πολλά χρόνια μαθητείας τροποποίησε την φόρμα των Chen και δημιούργησε το πιο διαδεδομένο σήμερα στυλ Tai Chi Chuan (στυλ Yang) το οποίο και δίδαξε ανοικτά πλέον αφού εγκαταστάθηκε στο Πεκίνο.
Πλέον η τέχνη του Tai Chi Chuan έχει διαδοθεί σε πολλές χώρες, καθώς λόγω του πολύπλευρου χαρακτήρα του ελκύει το ενδιαφέρων όλο και περισσότερων ασκούμενων. Μέσα από την άσκηση των αργών και πλήρως συντονισμένων κινήσεων, επιτυγχάνεται η εκλέπτυνση της σωματικής, ψυχικής και νοητικής υπόστασης του ασκούμενου. Τα ευεργετικά αποτελέσματα της άσκησης στο Tai Chi Chuan βιώνονται από την καλύτερη ισορροπία και αντίληψη του σώματος, την ανάπτυξη της αυτοσυγκέντρωσης, καθώς και της χαλάρωσης.

Για περισσότερα δείτε εδώ: Σύντομη ιστορία του τάι τσι τσουάν και γενεαλογία της σχολής Γιανγκ έως τον δάσκαλο Γιώργο Πετρούνια.